sprawy rodzinne

См. также в других словарях:

• dupa — 1. wulg. Dać dupy a) «odbyć z kimś stosunek seksualny» b) «poddać się, przegrać»: Życie jest za długie, żeby nie dać w nim dupy i każdy w końcu wpada w jakąś pułapkę. M. Miller, Milion. 2. wulg. Do dupy «do niczego»: (...) zaczął się tłumaczyć,… …   Słownik frazeologiczny

• ażeby — {{/stl 13}}{{stl 8}}spój., ofic. {{/stl 8}}{{stl 7}} łączy ze zdaniem nadrzędnym zdanie podrzędne określające cel lub skutek treści wyrażonych w zdaniu nadrzędnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyjechał do kraju, ażeby załatwić sprawy rodzinne. Ażeby… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dom — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. u, W. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} budynek, budowla służąca jako miejsce zamieszkania, jako siedziba instytucji, sklepów, zakładów pracy itp. : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• na równi z — {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z narzędnikiem {{/stl 8}}{{stl 7}} tak samo jak : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci musiały pracować na równi z dorosłymi. Na równi z pracą zawodową stawiał sprawy rodzinne. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uładzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uładzaćam, uładzaća, uładzaćają, uładzaćany {{/stl 8}}– uładzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uładzaćdzę, uładzaćdzi, uładź, uładzaćdzony, {{/stl 8}}{{stl 7}} wprowadzać gdzieś ład, zabiegać o prawidłowy układ… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rodzinny — rodzinnynni 1. «dotyczący rodziny, właściwy rodzinie, należący do rodziny, składający się z członków rodziny, wspólny członkom rodziny» Miłość rodzinna. Rodzinna fotografia. Rodzinne podobieństwo. Rodzinny kraj, dom, majątek. Rodzinne strony.… …   Słownik języka polskiego

• rodzinny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rodzinnynni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} związany z rodziną, charakterystyczny dla rodziny, złożony z osób należących do rodziny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Solidarność rodzinna.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• brud — m IV, D. u, Ms. brudzie; lm M. y 1. zwykle blm «każde zanieczyszczenie (np. pył, kurz, błoto) osiadłe na czymś; brak czystości» Brud na rękach, na ubraniu, na meblach. Smugi brudu na czymś. Warstwa brudu. Coś jest czarne od brudu. Obmyć, oczyścić …   Słownik języka polskiego

• rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… …   Słownik frazeologiczny

• strona — ż IV, CMs. stronanie; lm D. stronaon 1. «każda z powierzchni ograniczających jakąś bryłę; prawy albo lewy bok czegoś, brzeg, ściana, krawędź czegoś; przestrzeń, miejsce na krawędzi czegoś, np. drogi, rzeki» Południowa, północna, wschodnia,… …   Słownik języka polskiego

• prać — pot. Prać brudy «ujawniać, roztrząsać (publicznie) sprawy osobiste, rodzinne, intymne»: Skoro ktoś od dzieciństwa żył w przeświadczeniu, że brudów nie pierze się publicznie, jak ma przełamać się w gabinecie psychologa czy w grupie terapeutycznej? …   Słownik frazeologiczny